.jpg)
Ο Κριός στο ντιβάνι του ψυχολόγου
Ο Κριός είναι το πιο 'προσωπικό' από τα ζώδια της Φωτιάς, συχνά δε, χαρακτηρίζεται ως το πιο εγωιστικό. Οι Κριοί δεν είναι εν γνώσει τους εγωιστές, αλλά μάλλον απερίσκεπτοι. Ακολουθούν το δικό τους σκοπό με ενθουσιασμό, οπότε σπάνια διακρίνουν οτι στο κυνήγι αυτού του σκοπού μπορεί να κάνουν κάτι που θα ξεπεράσει τα όρια και θα πληγώσει ένα άλλο άτομο. Αν καθίσουν να το σκεφτούν λιγάκι, πιθανότατα θα γυρίσουν να ζητήσουν συγνώμμη. Η μετάνοια, υπάρχει στο λεξικό των Κριών, μπορούν να αναγνωρίσουν το άδικο και το δίκαιο. Ωριμάζοντας ένας Κριός, θα καλλιεργήσει συνειδητά την υπομονή, ώστε να μετριάσει την τάση του να πληγώνει τα συναισθήματα των γύρω του.
Συχνά οι Κριοί λένε 'όχι' σε κάθε συμβουλή που τους δίνουν, την ίδια στιγμή. Αργότερα -και είναι προς τιμήν τους- θυμούνται τι τους είπατε και ίσως ακολουθήσουν την συμβουλή σας. Όλα αυτά επειδή είναι βιαστικοί, σπεύδουν να ολοκληρώσουν τα πλάνα τους στο μέλλον- το παρόν και το παρελθόν δεν αρκούν. Δεν ξέρουν ποιός ακριβώς είναι ο στόχος τους, αλλά είναι στραμμένοι προς τα εμπρός. Το παιδί-Κριός, είναι ''γιός του μπαμπά'' ή ''κόρη του μπαμπά' και ο Πατέρας, το έχει εκπαιδεύσει από μικρό να κυνηγά τους στόχους του αποτελεσματικά. Μικροί στόχοι, μεγάλοι στόχοι, δεν έχει σημασία, αρκεί να κάνουν περήφανο τον Πατέρα. Αν κριθεί σημαντικό για τον Πατέρα, η γνώμη του υπόλοιπου κόσμου περισσεύει. (Με τον Αιγόκερω συμβαίνει το εντελώς αντίθετο).
Το παιδί-Κριός μαθαίνει νωρίς στη ζωή τί σημαίνει ανταγωνισμός. Ίσως ένας από τους δυο γονείς, και συνήθως ο Πατέρας, να θεωρεί οτι δεν έχει πετύχει αρκετά πράγματα στη ζωή του: αυτός ο γονιός απουσιάζει από το σπίτι πολλές ώρες, προσπαθώντας να πετύχει ό,τι καλύτερο για τον εαυτό του και τους υπόλοιπους. Το παιδί-Κριός βλέπει οτι οι γονείς του είναι απαιτητικοί από τον εαυτό τους και έχουν υψηλά στάνταρ. Συμμερίζεται την φιλοδοξία τους και θαυμάζει την εργατικότητά τους. Βλέπει τον γονιό ώς κουβαλητή της οικογένειας και ποτέ δεν του κρατάει κακία, αν λείπει πολλές ώρες από το σπίτι: κατανοεί οτι τα συμφέροντα της οικογένειας ξεπερνούν τους τοίχους του σπιτιού. Έτσι, το παιδί-Κριός απορρίπτει τη θαλπωρή του σπιτιού σαν στάση ζωής (όπως θα έκανε ο Καρκίνος) και αγωνίζεται εκτός σπιτιού για τα σημαντικά.
Το παιδί-Κριός, έχει την τάση να μιμείται τον γονιό που έχει τον παραδοσιακό ρόλο του Πατέρα, ασχέτως φύλων.Ο Πατέρας μπορεί να είναι άπιαστο είδωλο, είτε τύραννος για τον νεαρό Κριό- συνυπάρχουν και τα δύο στο ίδιο πρόσωπο. Άν υπερισχύει η περίπτωση του Πατέρα-τυράννου (ένας πατέρας απών, αδιάφορος, φιλόδοξος για τον εαυτό του και τις δικές του ανάγκες) τότε το παιδί Κριός, αντιμετωπίζει την Μητέρα ως μια 'φτωχή, τρομαγμένη ύπαρξη' που παραμένει σ'εναν δύσκολο γάμο, επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Το παιδί Κριός, τείνει να υπερασπίζεται την Μητέρα στις διενέξεις ανάμεσα στους γονείς του, κυρίως λόγω συμπόνοιας, παρά από κατανόηση ή θαυμασμό προς αυτήν. Όπως ήδη είπαμε, το παιδί Κριός ταυτίζεται με τον Πατέρα, οπότε αν ο Πατέρας του κριθεί ανεπαρκής, θα αποδώσει δικαιοσύνη, εκ μέρους του Πατέρα. (Ως φορέας και εκφραστής του πατρικού αρχετύπου).
***
Το αγόρι Κριός, αισθάνεται άβολα προς την Μητέρα του. Ίσως είναι περισσότερο δεμένος μαζί της, απ'όσο το κορίτσι Κριός. Ίσως φοβάται οτι γίνεται πολύ συναισθηματικός εξαιτίας της. Οι συναισθηματικές καταστάσεις προς την Μητέρα, δημιουργούν μπλοκάρισμα στον Κριό-ενδεχομένως να αποφεύγει την Μητέρα του, όσο προχωρά προς την ενηλικίωση. Θέλει να γίνει όσο μπορεί σαν τον Πατέρα του, δεν μπορεί να αφήσει την Μητέρα να διαμορφώσει την αυτο-εικόνα του με τον συναισθηματισμό της, διαφορετικά θα 'αποτύχει', όπως θεωρεί οτι απέτυχε η Μητέρα του στη ζωή της. Η Μητέρα δεν μπορεί να γίνει πρότυπο ποτέ για τον νεαρό Κριό: ο ρόλος της είναι να στηρίζει τον γιό της και να του επιβεβαιώνει οτι έχει όλες τις αρετές του Πατέρα του και ακόμα παραπάνω.
Πολλοί θεωρούν οτι ένας Κριός, υποτιμά το γυναικείο φύλο και δεν μπορεί να αισθανθεί για μια γυναίκα περισσότερα από απλώς σαρκικό πάθος. Στην πραγματικότητα ο άνδρας Κριός, αισθάνεται αμήχανα για τον σεξουαλικό του ρόλο, ειδικά στις πρώτες του εμπειρίες. Συνήθως υιοθετεί σεξουαλικά το στύλ του Πατέρα του: αντιμετωπίζει τις γυναίκες σαν μικρά κορίτσια ή σαν κόρες, ίσως ντρέπεται κατά βάθος γι'αυτό. Είναι ο τύπος του εραστή που θέλει να αισθάνεται κυρίαρχος, έμπειρος, κάτοχος εξαιρετικών γνώσεων και πρέπει να έχει την πρωτοβουλία και το πάνω χέρι, Οι σεξουαλικές του παρτενέρ, αντίθετα, πρέπει να έχουν το στύλ της 'άβγαλτης παιδίσκης΄που ο Κριός θα διακορεύσει και θα την μυήσει σε έναν κόσμο άγνωστο γι'αυτήν, σαν δάσκαλος. Το σέξ για τον Κριό περιλαμβάνει και δράση και συναισθήματα.
Η γυναίκα που θα τραβήξει την προσοχή του Κριού, συνδυάζει την αθώα Λολίτα και την μυθική πριγκίπισσα που θα κλέψει από το υπερπροστατευτικό της περιβάλλον. Οι λεπτοί τρόποι μαγεύουν τον Κριό, ειδικά τον νεαρό Κριό. Η κοπέλα του αποκλείεται να αντιμιλά, αποκλείεται να βρίζει χυδαία. Είναι συνήθως μια αθώα ύπαρξη,ένα άγραφο χαρτί, ένα εύπλαστο υλικό. Ο Κριός νιώθει προστατευτικά απέναντι σε μια τέτοια γυναίκα, νιώθει ήρωας ρομαντικού μεσαιωνικού μυθιστορήματος- ένας ιππότης που θα την πιάσει από το χέρι και θα της αλλάξει τη ζωή.
***
Το κορίτσι Κριός από την άλλη, βιώνει πολύ πιο δύσκολα την ενηλικίωση, από το αγόρι Κριό. Αποφεύγει να ταυτιστεί με την Μητέρα της, για την ακρίβεια, ορκίζεται να μην γίνει ποτέ σαν την Μητέρα της. Δεν επιθυμεί την καριέρα της μητέρας της, δεν επιθυμεί έναν γάμο σαν της μητέρας της, μια συζυγική και οικογενειακή ζωή σαν της μητέρας της. Είτε λατρεύει, είτε μισεί τον Πατέρα της, επιλέγει να μιμηθεί την στάση ζωής του.
Είναι σημαντικό να πούμε για την γυναίκα Κριό, οτι ασυνείδητα μέσα της αισθάνεται περισσότερο ''άντρας'' παρά ''γυναίκα''. Πιθανότατα αισθάνεται πιο άντρας κι από τους άντρες. Υιοθετεί το σύστημα αξιών ενός άντρα, τον κώδικα τιμής ενός άντρα, την ιπποτική συμπεριφορά του ζωδίου της. Είναι μια λογική παρά συναισθηματική γυναίκα, η οποία συμβαίνει πάντα να επιλέγει για σύντροφό της κάποιον με ''παιδαριώδη'' συμπεριφορά, με αποτέλεσμα, αργά η γρήγορα να γίνει εκείνη ο άντρας του σπιτιού, ο πατριάρχης, πιο σωστά ο Πατέρας-κουβαλητής. Ό,τι ήταν ο Πατέρας της.
Η Κριός σαν σύζυγος και μητέρα, μοιάζει πάντα στον Πατέρα, και όχι στην Μητέρα της. Αγωνίζεται σκληρά έξω από το σπίτι για να παρέχει στην οικογένειά της το καλύτερο. Μπορεί να είναι η ίδια εργαζόμενη και κουβαλητής, επιτρέποντας στον σύζυγό της να απολαμβάνει τον ρόλο του τεμπέλη. Ακόμα κι αν είναι ένας εργατικός άντρας,θα νιώσει τον ανταγωνισμό της Κριού πολύ δυνατά. Της είναι πολύ εύκολο να αναλάβει τις πιο βαρειές δουλειές, ξέροντας οτι μπορεί να ανταπεξέλθει όσο δέκα άντρες μαζί.
Σύντομα θα διαπιστώσει οτι έχει αναλάβει πολλές ευθύνες επάνω της και θα αναρωτηθεί-για πόσο ακόμα; Κι επειδή δεν είναι στην φύση της να ζητά βοήθεια (πόσω μάλλον από έναν άνδρα), μπορεί να ξυπνήσει ένα πρωί και να τα τινάξει όλα στον αέρα. Μια Κριός μπορεί να τα βγάλει πέρα ως ανύπαντρη μητέρα, χωρισμένη μητέρα, αρχηγός μονογονεϊκής οικογένειας. Αυτό που δεν μπορεί να ανεχθεί, είναι μια αποτυχημένη συζυγική ζωή όπου η ίδια περνάει άσχημα. Ειδικά αν μεγάλωσε με πρότυπο μια Μητέρα-θύμα, θα φτάσει στο διαζύγιο σε χρόνο ρεκόρ, προτού αρχίσει να λυπάται τον εαυτό της. Μπορεί να προχωρήσει σε έναν δεύτερο ή τρίτο γάμο, επιλέγοντας πάντα ''παιδαριώδεις'', ανεύθυνους συντρόφους, καταλήγοντας σε ένα φαύλο κύκλο αποτυχιών.
Ο Κριός είναι το πιο 'προσωπικό' από τα ζώδια της Φωτιάς, συχνά δε, χαρακτηρίζεται ως το πιο εγωιστικό. Οι Κριοί δεν είναι εν γνώσει τους εγωιστές, αλλά μάλλον απερίσκεπτοι. Ακολουθούν το δικό τους σκοπό με ενθουσιασμό, οπότε σπάνια διακρίνουν οτι στο κυνήγι αυτού του σκοπού μπορεί να κάνουν κάτι που θα ξεπεράσει τα όρια και θα πληγώσει ένα άλλο άτομο. Αν καθίσουν να το σκεφτούν λιγάκι, πιθανότατα θα γυρίσουν να ζητήσουν συγνώμμη. Η μετάνοια, υπάρχει στο λεξικό των Κριών, μπορούν να αναγνωρίσουν το άδικο και το δίκαιο. Ωριμάζοντας ένας Κριός, θα καλλιεργήσει συνειδητά την υπομονή, ώστε να μετριάσει την τάση του να πληγώνει τα συναισθήματα των γύρω του.
Συχνά οι Κριοί λένε 'όχι' σε κάθε συμβουλή που τους δίνουν, την ίδια στιγμή. Αργότερα -και είναι προς τιμήν τους- θυμούνται τι τους είπατε και ίσως ακολουθήσουν την συμβουλή σας. Όλα αυτά επειδή είναι βιαστικοί, σπεύδουν να ολοκληρώσουν τα πλάνα τους στο μέλλον- το παρόν και το παρελθόν δεν αρκούν. Δεν ξέρουν ποιός ακριβώς είναι ο στόχος τους, αλλά είναι στραμμένοι προς τα εμπρός. Το παιδί-Κριός, είναι ''γιός του μπαμπά'' ή ''κόρη του μπαμπά' και ο Πατέρας, το έχει εκπαιδεύσει από μικρό να κυνηγά τους στόχους του αποτελεσματικά. Μικροί στόχοι, μεγάλοι στόχοι, δεν έχει σημασία, αρκεί να κάνουν περήφανο τον Πατέρα. Αν κριθεί σημαντικό για τον Πατέρα, η γνώμη του υπόλοιπου κόσμου περισσεύει. (Με τον Αιγόκερω συμβαίνει το εντελώς αντίθετο).
Το παιδί-Κριός μαθαίνει νωρίς στη ζωή τί σημαίνει ανταγωνισμός. Ίσως ένας από τους δυο γονείς, και συνήθως ο Πατέρας, να θεωρεί οτι δεν έχει πετύχει αρκετά πράγματα στη ζωή του: αυτός ο γονιός απουσιάζει από το σπίτι πολλές ώρες, προσπαθώντας να πετύχει ό,τι καλύτερο για τον εαυτό του και τους υπόλοιπους. Το παιδί-Κριός βλέπει οτι οι γονείς του είναι απαιτητικοί από τον εαυτό τους και έχουν υψηλά στάνταρ. Συμμερίζεται την φιλοδοξία τους και θαυμάζει την εργατικότητά τους. Βλέπει τον γονιό ώς κουβαλητή της οικογένειας και ποτέ δεν του κρατάει κακία, αν λείπει πολλές ώρες από το σπίτι: κατανοεί οτι τα συμφέροντα της οικογένειας ξεπερνούν τους τοίχους του σπιτιού. Έτσι, το παιδί-Κριός απορρίπτει τη θαλπωρή του σπιτιού σαν στάση ζωής (όπως θα έκανε ο Καρκίνος) και αγωνίζεται εκτός σπιτιού για τα σημαντικά.
Το παιδί-Κριός, έχει την τάση να μιμείται τον γονιό που έχει τον παραδοσιακό ρόλο του Πατέρα, ασχέτως φύλων.Ο Πατέρας μπορεί να είναι άπιαστο είδωλο, είτε τύραννος για τον νεαρό Κριό- συνυπάρχουν και τα δύο στο ίδιο πρόσωπο. Άν υπερισχύει η περίπτωση του Πατέρα-τυράννου (ένας πατέρας απών, αδιάφορος, φιλόδοξος για τον εαυτό του και τις δικές του ανάγκες) τότε το παιδί Κριός, αντιμετωπίζει την Μητέρα ως μια 'φτωχή, τρομαγμένη ύπαρξη' που παραμένει σ'εναν δύσκολο γάμο, επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Το παιδί Κριός, τείνει να υπερασπίζεται την Μητέρα στις διενέξεις ανάμεσα στους γονείς του, κυρίως λόγω συμπόνοιας, παρά από κατανόηση ή θαυμασμό προς αυτήν. Όπως ήδη είπαμε, το παιδί Κριός ταυτίζεται με τον Πατέρα, οπότε αν ο Πατέρας του κριθεί ανεπαρκής, θα αποδώσει δικαιοσύνη, εκ μέρους του Πατέρα. (Ως φορέας και εκφραστής του πατρικού αρχετύπου).
***
 |
| Ο (Κριός) James Franco στο ''Tristan & Isolde''. Η επιτομή του ιππότη Κριού! |
Το αγόρι Κριός, αισθάνεται άβολα προς την Μητέρα του. Ίσως είναι περισσότερο δεμένος μαζί της, απ'όσο το κορίτσι Κριός. Ίσως φοβάται οτι γίνεται πολύ συναισθηματικός εξαιτίας της. Οι συναισθηματικές καταστάσεις προς την Μητέρα, δημιουργούν μπλοκάρισμα στον Κριό-ενδεχομένως να αποφεύγει την Μητέρα του, όσο προχωρά προς την ενηλικίωση. Θέλει να γίνει όσο μπορεί σαν τον Πατέρα του, δεν μπορεί να αφήσει την Μητέρα να διαμορφώσει την αυτο-εικόνα του με τον συναισθηματισμό της, διαφορετικά θα 'αποτύχει', όπως θεωρεί οτι απέτυχε η Μητέρα του στη ζωή της. Η Μητέρα δεν μπορεί να γίνει πρότυπο ποτέ για τον νεαρό Κριό: ο ρόλος της είναι να στηρίζει τον γιό της και να του επιβεβαιώνει οτι έχει όλες τις αρετές του Πατέρα του και ακόμα παραπάνω.
Πολλοί θεωρούν οτι ένας Κριός, υποτιμά το γυναικείο φύλο και δεν μπορεί να αισθανθεί για μια γυναίκα περισσότερα από απλώς σαρκικό πάθος. Στην πραγματικότητα ο άνδρας Κριός, αισθάνεται αμήχανα για τον σεξουαλικό του ρόλο, ειδικά στις πρώτες του εμπειρίες. Συνήθως υιοθετεί σεξουαλικά το στύλ του Πατέρα του: αντιμετωπίζει τις γυναίκες σαν μικρά κορίτσια ή σαν κόρες, ίσως ντρέπεται κατά βάθος γι'αυτό. Είναι ο τύπος του εραστή που θέλει να αισθάνεται κυρίαρχος, έμπειρος, κάτοχος εξαιρετικών γνώσεων και πρέπει να έχει την πρωτοβουλία και το πάνω χέρι, Οι σεξουαλικές του παρτενέρ, αντίθετα, πρέπει να έχουν το στύλ της 'άβγαλτης παιδίσκης΄που ο Κριός θα διακορεύσει και θα την μυήσει σε έναν κόσμο άγνωστο γι'αυτήν, σαν δάσκαλος. Το σέξ για τον Κριό περιλαμβάνει και δράση και συναισθήματα.
Η γυναίκα που θα τραβήξει την προσοχή του Κριού, συνδυάζει την αθώα Λολίτα και την μυθική πριγκίπισσα που θα κλέψει από το υπερπροστατευτικό της περιβάλλον. Οι λεπτοί τρόποι μαγεύουν τον Κριό, ειδικά τον νεαρό Κριό. Η κοπέλα του αποκλείεται να αντιμιλά, αποκλείεται να βρίζει χυδαία. Είναι συνήθως μια αθώα ύπαρξη,ένα άγραφο χαρτί, ένα εύπλαστο υλικό. Ο Κριός νιώθει προστατευτικά απέναντι σε μια τέτοια γυναίκα, νιώθει ήρωας ρομαντικού μεσαιωνικού μυθιστορήματος- ένας ιππότης που θα την πιάσει από το χέρι και θα της αλλάξει τη ζωή.
***
 |
| Η (Κριός) Joan Crawford ως Mildred Pierce. Η επιτομή της γυναίκας Κριού! |
Το κορίτσι Κριός από την άλλη, βιώνει πολύ πιο δύσκολα την ενηλικίωση, από το αγόρι Κριό. Αποφεύγει να ταυτιστεί με την Μητέρα της, για την ακρίβεια, ορκίζεται να μην γίνει ποτέ σαν την Μητέρα της. Δεν επιθυμεί την καριέρα της μητέρας της, δεν επιθυμεί έναν γάμο σαν της μητέρας της, μια συζυγική και οικογενειακή ζωή σαν της μητέρας της. Είτε λατρεύει, είτε μισεί τον Πατέρα της, επιλέγει να μιμηθεί την στάση ζωής του.
Είναι σημαντικό να πούμε για την γυναίκα Κριό, οτι ασυνείδητα μέσα της αισθάνεται περισσότερο ''άντρας'' παρά ''γυναίκα''. Πιθανότατα αισθάνεται πιο άντρας κι από τους άντρες. Υιοθετεί το σύστημα αξιών ενός άντρα, τον κώδικα τιμής ενός άντρα, την ιπποτική συμπεριφορά του ζωδίου της. Είναι μια λογική παρά συναισθηματική γυναίκα, η οποία συμβαίνει πάντα να επιλέγει για σύντροφό της κάποιον με ''παιδαριώδη'' συμπεριφορά, με αποτέλεσμα, αργά η γρήγορα να γίνει εκείνη ο άντρας του σπιτιού, ο πατριάρχης, πιο σωστά ο Πατέρας-κουβαλητής. Ό,τι ήταν ο Πατέρας της.
Η Κριός σαν σύζυγος και μητέρα, μοιάζει πάντα στον Πατέρα, και όχι στην Μητέρα της. Αγωνίζεται σκληρά έξω από το σπίτι για να παρέχει στην οικογένειά της το καλύτερο. Μπορεί να είναι η ίδια εργαζόμενη και κουβαλητής, επιτρέποντας στον σύζυγό της να απολαμβάνει τον ρόλο του τεμπέλη. Ακόμα κι αν είναι ένας εργατικός άντρας,θα νιώσει τον ανταγωνισμό της Κριού πολύ δυνατά. Της είναι πολύ εύκολο να αναλάβει τις πιο βαρειές δουλειές, ξέροντας οτι μπορεί να ανταπεξέλθει όσο δέκα άντρες μαζί.
Σύντομα θα διαπιστώσει οτι έχει αναλάβει πολλές ευθύνες επάνω της και θα αναρωτηθεί-για πόσο ακόμα; Κι επειδή δεν είναι στην φύση της να ζητά βοήθεια (πόσω μάλλον από έναν άνδρα), μπορεί να ξυπνήσει ένα πρωί και να τα τινάξει όλα στον αέρα. Μια Κριός μπορεί να τα βγάλει πέρα ως ανύπαντρη μητέρα, χωρισμένη μητέρα, αρχηγός μονογονεϊκής οικογένειας. Αυτό που δεν μπορεί να ανεχθεί, είναι μια αποτυχημένη συζυγική ζωή όπου η ίδια περνάει άσχημα. Ειδικά αν μεγάλωσε με πρότυπο μια Μητέρα-θύμα, θα φτάσει στο διαζύγιο σε χρόνο ρεκόρ, προτού αρχίσει να λυπάται τον εαυτό της. Μπορεί να προχωρήσει σε έναν δεύτερο ή τρίτο γάμο, επιλέγοντας πάντα ''παιδαριώδεις'', ανεύθυνους συντρόφους, καταλήγοντας σε ένα φαύλο κύκλο αποτυχιών.
Η 'μητρική' Σελήνη βρίσκεται σε έξαρση στο ζώδιο των Ταύρων.
**
Το παιδί Ταύρος γεννιέται σε ένα σπίτι όπου κυριαρχεί η Μητέρα. Ο πατέρας είναι παρών, αλλά η επιρροή του, υποτονική. Ίσως η μητέρα να είναι υπεύθυνη για όλα όσα αφορούν στο σπίτι και την οικογένεια, περισσότερο απ'ότι ο πατέρας. Το παιδί αρχίζει να αποκτά τη στάση ζωής του και την προσωπική φιλοσοφία του, σύμφωνα με το πρότυπο που δίνει η μητέρα.
Το παιδί Ταύρος κυβερνιέται από την Αφροδίτη. Πολλοί θεωρούν την Αφροδίτη έναν παθητικό, προσαρμοστικό, ίσως κάπως αδύναμο πλανήτη. Το συγκεκριμένο παιδί, είναι πράγματι αδύναμο σε αυτή την πρώτη ηλικία. Δύσκολα εκφράζει τα συναισθήματά του, κι αν το κάνει, δεν είναι ποτέ αυθόρμητο. Είναι ένα παιδί που θέλει να ''ευχαριστεί'' την μητέρα, οπότε, μπορεί να προσποιηθεί συναισθήματα, ή να πιέσει τον εαυτό του για να νιώσει συγκεκριμένα συναισθήματα. Είναι πεισματάρικο παιδί, ίσως απότομο και ευέξαπτο.
Από την παιδική ηλικία ο Ταύρος έχει ανάγκη για ασφάλεια. Εξαρτάται συναισθηματικά, όπως ο Σκορπιός και όπως ο Ιχθύς, πολύ περισσότερο απ'ό,τι ο Καρκίνος. Είτε μεγάλωσε με ζεστασιά είτε όχι, η ανάγκη του για ασφάλεια είναι μια εσωτερική τάση, ένα υπόλλειμα της παιδικής ηλικίας. Επιζητά τη σταθερότητα, ειδικότερα την υλική σταθερότητα. Στην επαγγελματική του ζωή προέχει η εξασφάλιση ενός σταθερού μισθού, παρά η δημιουργικότητα ή η καλλιτεχνική έκφραση. (Οι πιο πολλοί Ταύροι δουλεύουν για να ζήσουν, και στον ελεύθερο χρόνο εξασκούν την καλλιτεχνική τους φύση).
Οι Ταύροι δυσκολεύονται να δημιουργήσουν σχέσεις. Φοβούνται οτι η συμπεριφορά των ανθρώπων μπορεί ν'αλλάξει απο τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάζονται αποδείξεις αφοσίωσης- σωματικής και συναισθηματικής. Ο άνθρωπος που αγαπούν πρέπει να είναι εκεί ανά πάσα στιγμή, ως φυσική παρουσία: η απόσταση δεν είναι συζητήσιμη. Ο Ταύρος πρέπει να έχει μπροστά του το σώμα, δεν του αρκεί μια φωνή στο τηλέφωνο, ή ένα ηλεκτρονικό μήνυμα για να νιώσει ολοκληρωμένος.
***
Η Γυναίκα Ταύρος, επιθυμεί μια σχέση ζωής με ένα σύντροφο- όμως δεν αργεί να αναπαράγει την συμπεριφορά της μητέρας της προς τον πατέρα της. Τον βλέπει σαν 'αντικείμενο', κτήμα της, για τον οποίο θέλει η ίδια να παίρνει τις σημαντικές αποφάσεις. Στο μυαλό της Ταυρίνας ένας άνδρας στην ουσία είναι ένα ''μεγάλο παιδί'', που πρέπει παθητικά να υπακούει την γυναίκα-μητέρα σε όλα. ( Γι'αυτό έλκει άνδρες σαν τον Παρθένο ή τον Ιχθύ, που δέχονται πρόθυμα την, οιδιπόδειου τύπου, καθοδήγηση. )
Όταν είναι νεαρή, η Ταυρίνα δεν προσπαθεί συνειδητά να είναι ''διαχειρίστρια'' της ζωής του συντρόφου της: αργότερα όμως στη ζωή της, ειδικά όταν να βρεί το πρόσωπο με το οποίο θα δημιουργήσει οικογένεια, τυχαίνει πάντα, διόλου συμπτωματικά, αυτό το άτομο να είναι σχετικάάβουλο και χειραγωγήσιμο.
Η Ταυρίνα είναι γενικά δυναμική γυναίκα, με άποψη. Δεν μπορεί να ανεχτεί έναν άνδρα που αρνείται να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις της και της επιβάλλει τον δικό του τρόπο. Αυτό διότι, παίρνοντας ''υπό την προστασία της'' ένα άτομο που αγαπά, δίνει τον καλύτερο εαυτό της για να του εξασφαλίσει την ευτυχία- δεν μπορεί να δεχτεί οτι η γνώμη της έρχεται δεύτερη. Κοινώς, ταανεξάρτητα άτομα, που δεν υπολογίζουν την παρεμβατικότατη συμμετοχή της στη ζωή τους, της γεννούν ανασφάλεια.
Η Ταυρίνα επιβεβαιώνεται στον ρόλο της συζύγου και της μητέρας. Συχνά είναι ''μητέρα'' του συζύγου της. Το μητρικό της ένστικτο αφυπνίζεται πολύ νωρίς και διοχετεύεται στην σεξουαλική της ζωή: πιθανόν αντιμετωπίζει το σεξ σαν μια αναπαραγωγική πράξη, πολύ ενστικτώδη, πολύ φυσική, στην οποία η γυναίκα πρέπει να έχει τον ''παραδοσιακό'' της ρόλο.
Όχι σπάνια, η Ταύρος με αρνητικές όψεις των Φώτων, βρίσκεται σε διένεξη με την μητέρα της, για τα μητρικά καθήκοντα στην οικογένεια. (σ.σ. Σύμπλεγμα της Ηλέκτρας, κατά Φρόιντ). Θεωρώντας τον πατέρα της, ώς όχι ιδιαίτερα ισχυρό αρσενικό, προσπαθεί ασυνείδητα να τον χειραγωγήσει, όπως νομίζει οτι η μητέρα της κάνει. Επιθυμεί να γίνει η ''πρώτη'' γυναίκα στη ζωή του πατέρα της και παράλληλα να γίνει υποκατάστατο μητέρας στα αδέλφια της- τα αρσενικά αδέλφια, κατά προτίμηση. Αν και νιώθει απέχθεια για τον δυναμισμό της μητέρας της απέναντι στους άντρες, τελικά καταλήγει η ίδια να γίνει απομίμησή της, μεγαλώνοντας.
**
Ο άνδρας Ταύρος έχει διαφορετικά προβλήματα να αντιμετωπίσει. Οι αξίες του καθορίζονται από την σχέση του με την μητέρα- ακόμα και η αυτοαξία του. Σε όλη του τη ζωή ο Ταύρος αγωνίζεται να αποδείξει στην μητέρα τουπόσο καλός γιός είναι- όπως ο Λέων με τον πατέρα του.
Η μητέρα είναι στο μυαλό του Ταύρου παντοδύναμη: έχει τις απαντήσεις για όλες τις ερωτήσεις. Την εμπιστεύεται τυφλά και της δίνει εξουσία επάνω του. Μεγαλώνοντας κουβαλάει τον φόβο αυτό απέναντι σε όλες τις γυναίκες που γνωρίζει. Προσέχει και την παραμικρή λέξη που θα πεί, μήπως δεν είναι αρεστή στην Γυναίκα-Μητέρα. Υποσυνείδητα ο άνδρας Ταύρος φοβάται μήπως τον απορρίψει η Γυναίκα-Μητέρα, γι'αυτό σπάνια μιλά ή συμπεριφέρεται αυθόρμητα. Δεν ανακοινώνει εύκολα τις ιδέες του και διστάζει να τις υλοποιήσει.
Στο υποσυνείδητο του Ταύρου, η μητέρα είναι τόσο δυνατή ώστε παραλύουν όλοι οι άρρενες μπροστά της: και ο πατέρας του και ο ίδιος. Ο πατέρας του, φαντάζει απογοητευτικά παθητικός και ανίσχυρος, ένα κακό πρότυπογι'αυτόν. Ο Ταύρος απορρίπτει τον πατέρα, στα μάτια του ο πατέρας δεν είναι αρκετά ''άντρας''- ο ίδιος όμως είναι και κατά κάποιο τρόπο, γίνεται το τρίτο πρόσωπο ενός τριγώνου με τους δύο γονείς του: ένα οιδιπόδειο τρίγωνο. (σ.σ. Ο Φρόιντ, που πρώτος μίλησε για το Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα, ήταν ένας Ταύρος. Ως ψυχαναλυτής, ο Φρόιντ θεώρησε την μητέρα ώς πρόσωπο-κλειδί στην ανάπτυξη του ανθρώπινου ψυχισμού.)
Ο μικρός Ταύρος γίνεται η καλύτερη παρέα της μητέρας του. Φίλος και προστάτης της. Μεγαλώνοντας αισθάνεται ενοχή, όταν ερωτεύεται τις πρώτες γυναίκες, σαν να προδίδει την μητέρα του με αυτές. Αυτό κάνει τις σχέσεις του προβληματικές: η σύντροφός του ή η σύζυγός του, πρέπει να είναι υπάκουη στην πεμπτουσιακή πεθερά. Οι ανάγκες της μητέρας του έρχονται πρώτες απ'τις ανάγκες της αγαπημένης του. Ο αποκλειστικός δεσμός του και η ταύτιση με την μητέρα του, δημιουργούν ερωτηματικά στους εξωτερικούς παρατηρητές- μήπως δεν του αρέσουν οι γυναίκες;
Το παιδί Ταύρος, ειδικά το αγόρι, μπορεί να προσκολληθεί νοσηρά στην μητέρα ή να αναπτύξει ''άγχος αποχωρισμού'', με συνέπειες για την ψυχική του υγεία: πανικός, αγοραφοβία, κοινωνικές φοβίες και γενικότερες φοβίες. Ανάλογα πάντα με τις όψεις των Φώτων (και δή της Σελήνης) στον χάρτη του.
***
Ο Καρκίνος είναι το πιο προσωπικό από τα ζώδια του Νερού. Με κυβερνήτη αστέρα την Σελήνη -που είναι υπεύθυνη για το φαινόμενο της παλίρροιας- ο Καρκίνος δεν θα μπορούσε παρά να είναι κυκλοθυμικός και συναισθηματικά κυμαινόμενος. Είναι δύσκολο να ζείς με έναν Καρκίνο, αλλά είναι ακόμα δυσκολότερο να είσαι Καρκίνος!
Το παιδί Καρκίνος είναι -περισσότερο κι από το παιδί Σκορπιός- το ορφανό παιδί του ζωδιακού κύκλου. Δεν είναι αυτό ένα συμπέρασμα βάσει στατιστικών (άν και θα μπορούσε), αλλά ένα αίσθημα που κουβαλά το παιδί Καρκίνος σε όλη του τη ζωή. Ακόμα κι αν έχει μεγαλώσει και με τους δύο γονείς του, ο μικρός Καρκίνος νιώθει απόρριψη, νιώθει εκτός, με το ένα πόδι έξω από την οικογένεια, συναισθηματικά ορφανό.
Πρέπει πάνω απ'όλα να τονίσουμε, οτι το παιδί-Καρκίνος (αγόρι ή κορίτσι), είναι παιδί της μαμάς του. Είναι πιο αφοσιωμένο σε αυτήν από το παιδί-Παρθένος, πιο κτητικό προς αυτήν από το παιδί-Ταύρος, πιο εξαρτημένο απ'ό,τι το παιδί-Ιχθείς, και πιο ευάλωτο από το παιδί-Σκορπιός.
Για το παιδί-Καρκίνο, ο Πατέρας είναι μια απομακρυσμένη φιγούρα. Η Μητέρα είναι αυτή που ''κυβερνά τον κόσμο του''. Ο Πατέρας μπορεί να είναι απών στην παιδική ηλικία του Καρκίνου: δουλεύει σε μια μακρινή πόλη, υπηρετεί στο στρατό, λείπει όλη τη μέρα για να φέρει το μεροκάματο, ή απλώς κάνει τη ζωή του, έχοντας αφήσει τις ευθύνες της οικογένειας στη Μητέρα. Το παιδί Καρκίνος δεν ξέρει, ούτε ενδιαφέρεται να μάθει γιατί απουσιάζει ο Πατέρας: η Μητέρα είναι ταυτόχρονα και Πατέρας, πλήρες υποκατάστατό του, μάλιστα.
Η Μητέρα, στα μάτια του παιδιού Καρκίνου, δέν είναι ποτέ Γυναίκα, είναι αποκλειστικά Μητέρα. Δεν έχει Θηλυκότητα και δεν πρέπει να έχει! Η αγάπη που μπορεί να δώσει, στους άλλους, είναι μητρική. Η σεξουαλικότητά της είναι αναπαραγωγική. Η γοητεία της βασίζεται στην προστατευτική της συμπεριφορά. Η ίδια είναι φαινομενικά ανίσχυρη, παθητική, απροστάτευτη. Η Μητέρα, για τον Καρκίνο, είναι ένα αθώο κορίτσι που ο Πατέρας υπέταξε πλήρως, σχεδόν της κατέστρεψε τη ζωή, την φόρτωσε βάρη, εκμεταλλεύτηκε την άγνοια και την απειρία της.
Με ένα τέτοιο μητρικό πρότυπο, το κορίτσι Καρκίνος μεγαλώνει και μιμείται στις σχέσεις της τον ρόλο της Μεγάλης Μαμάς και του Άβγαλτου Κοριτσιού ταυτόχρονα. Το αγόρι Καρκίνος αντίστοιχα, ταυτίζεται συναισθηματικά με την Μητέρα και παίζει τον ρόλο του Προστατευτικού Μπαμπά ή ενίοτε του Άβγαλτου Αγοριού. Οι δύο αυτοί ρόλοι εναλλάσονται εφ'όρου ζωής των Καρκίνων.
***
Η νεαρή Καρκίνος, παρουσιάζει τον εαυτό της σαν απροστάτευτο κορίτσι, που δεν ξέρει τίποτα για τη ζωή, γι'αυτό χρειάζεται (φαινομενικά) καθοδήγηση. Κάθε δυναμικός σύντροφος που υπόσχεται να την ''κλέψει'' από το σπίτι της, είναι ιδανικός. (Στην εφηβεία τους οι γυναίκες Καρκίνοι ενθουσιάζονται από Κριούς & Ζυγούς, γι'αυτόν ακριβώς το λόγο). Μεγαλώνοντας ωστόσο και ωριμάζοντας.ανακαλύπτουν εντός τους την δυναμική γυναίκα (μεταβαίνουν από το στάδιο ''άβγαλτο κορίτσι'', στο στάδιο ''μεγάλη-μαμά'').
Γύρω στα 30, η Καρκίνος ξέρει πώς να χειριστεί τις ανασφάλειές της (που της κληροδότησε η ''αδύναμη'' Μητέρα της), αλλά παρά τον εσωτερικό της δυναμισμό, εξακολουθεί να παίζει το χαρτί της ''ανυπεράσπιστης'' πού και πού, στις σχέσεις της. Η Καρκίνος θυματοποιεί τον εαυτό της, παρουσιάζεται εξαρτώμενη από το σύντροφό της (οι περίφημες ζηλοτυπίες της) και μπορεί να φτάσει στο σημείο να ζεί παρασιτικά, κολλημένη πάνω του/της.
Επαγγελματικά, η Καρκίνος είναι φιλόδοξη και εργατικότατη. Αναλαμβάνει τις βαρύτερες ευθύνες- όπως είδε να κάνει η μητέρα της. Ακόμα, είναι ανταγωνιστική- μπορεί και να πατήσει επί πτωμάτων. Δεν είναι ακριβώς η ''σπιτόγατα'' που οι αστρολόγοι της προσάπτουν. Η ηγετική θέση είναι πρόκληση γι'αυτήν και η επιρροή της στις μάζες επίσης στα φυσικά χαρίσματά της. Δεν επιζητά την δόξα στα εργασιακά της, αλλά μάλλον η δόξα επέρχεται από μόνη της σαν επιβράβευση των προσεγμένων επιλογών της. Είναι οξυδερκής, διορατική, αξιοποιεί τα παθήματα του παρελθόντοςστο παρόν και το μέλλον.
***
Ο άντρας Καρκίνος, σε αντίθεση με τη γυναίκα Καρκίνο, δεν θα ξεφύγει εύκολα από το οικογενειακό του περιβάλλον, που τον πληγώνει. Η θηλυκή εκπρόσωπος του ζωδίου μπορεί να δραπετεύσει μέσω ενός ''κλέφτη έρωτα'', ο νεαρός Καρκίνος όμως, είναι μάλλον αμυντικός προς το γυναικείο φύλο. Μέσω της μητέρας του, συνειδητοποίησε νωρίς οτι οι γυναίκες είναι πανίσχυρες.
Ο Καρκίνος που είχε σχέσεις θαυμασμού για την Μητέρα, υιοθετεί χαρακτηριστικά από τη συμπεριφορά της, μιμείται τις τακτικές της. Ο καλομαθημένος γιός της Μητέρας του, στις πρώτες ερωτικές του σχέσεις παίζει τον ρόλο''άβγαλτο αγόρι'' που αναφέραμε παραπάνω. Έτσι, περιμένει από τις συντρόφους του να του δώσουν την αγάπη,στο στύλ που έχει συνηθίσει από την μητέρα του.
Ο Καρκίνος ωστόσο που γνώρισε απόρριψη από τη Μητέρα του, μπορεί να γίνει ένας πραγματικός εφιάλτης για κάθε γυναίκα που θα συνδεθεί μαζί του. Μπορεί να διεκδικήσει την αφοσίωση της γυναίκας του, είτε θυματοποιώντας τον εαυτό του απέναντί της, είτε, στον αντίποδα, με το να γίνει υποτιμητικός, απότομος, γκρινιάρης, απαιτητικός από αυτήν. Σε κάθε περίπτωση ο Καρκίνος που έχει απωθημένα από την Μητέρα του, θα προσπαθήσει να τα θεραπεύσει στο πρόσωπο της αδελφής, γυναίκας, κόρης του. Άλλοτε ώς λάτρης των γυναικών, άλλοτε ώς φανατικός μισογύνης. Οι γυναίκες έχουν διαφορετική επιρροή επάνω του άλλωστε: προτιμά να έχει φίλες, παρά φίλους, κόρες, παρά γιούς, αδελφές παρά αδελφούς.
Ο Λέων είναι ζώδιο της Φωτιάς, εκφράζει όμως αυτή την ενέργεια διαφορετικά απ'ό,τι ένας Κριός. ( Οι Κριοί είναι κι αυτοί ιδεαλιστές, διαφωτιστές, ανθρωπιστές χάρη στη Φωτιά- όμως οι Λέοντες είναι μακράν πιο 'διανοούμενοι' σε αυτό το ζήτημα. ) Όπως και ο Κριός, ο Λέων μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχεί η πατρική φιγούρα, το πατρικό πρότυπο- αλλά στον Λέοντα, η επιρροή του πατέρα εκφράζεται διαφορετικά. Ο Λέων ζεί μονίμως σε μια διανοητική φαντασίωση τελειότητας (ο Ποσειδώνας είναι εξηρμένος στο ζώδιο του Λέοντα!), ενώ ο Κριός είναι πιο ορθολογιστής.
Η θρησκεία και η ηθική είναι σημαντικά για έναν Λέοντα, ακριβώς γιατί ταυτίζεται με τον Πατέρα-Πατριάρχη και το δεδομένο, παραδοσιακό ηθικό σύστημα που αυτός του κληροδότησε, μαζί με τη δύναμη, την εξουσία και το πατριαρχικό του στέμμα. Αυτό το σύστημα αξιών μπορεί να μην είναι ρεαλιστικό, ή να είναι καταπιεστικό, τυραννικό: ο Λέων το υιοθετεί σε κάθε περίπτωση αυτούσιο, έχοντας βομβαρδιστεί από νεαρή ηλικία από τις αξίες του Πατέρα. (Γι'αυτό, ένας Λέων δύσκολα αλλάζει μυαλό και ιδεολογία, θα ήταν σαν να προδίδει τον πατέρα του, το πρότυπό του!)
Ο Λέων υποφέρει κληρονομώντας έναν κώδικα τιμής, στον οποίο ο ίδιος πρέπει να συμμορφωθεί χωρίς να τον κρίνει, χωρίς να τον αλλάξει, όσο δυσβάσταχτος κι αν του είναι. Το παιδί Λέων εξασκείται στην πειθαρχία από νωρίς: δεν προβάλλει αντιρρήσεις στον Πατέρα (σημείωση: όχι σπάνια, και η μητέρα μπορεί να αποτελεί πατρική φιγούρα, αν παραμερίσουμε τα φυλικά στερεότυπα), δεν απογοητεύει τις προσδοκίες του Πατέρα, επιθυμεί να γίνει άξιος Διάδοχος του Βασιλιά. Ο Λέων υποφέρει προσπαθώντας να ανταποκριθεί, γίνεται τελειοθήρας, περφεξιονιστής, κυνηγά χίμαιρες. Υποσυνείδητα, φαντάζεται τον Πατέρα να τον παρακολουθεί στενά, έτοιμος να ''εξορίσει'' τον Λέοντα από την ''ιερή οικογένεια'', αν αποτύχει.
Αγωνιζόμενος για την τελειότητα, ο Λέων κριτικάρει τον εαυτό του, κριτικάρει και τους άλλους: γίνεται δάσκαλος του εαυτού του και δάσκαλος των άλλων. Ο Λέων πρέπει πάντα να ''κάνει το σωστό'', είτε υπάρχει ο πατέρας-κριτής κάπου τριγύρω, είτε κάνει κάτι κρυφά. Ο Λέων είναι ευσυνείδητος: η συνείδησή του είναι ο τιμωρός του, φοβάται και τρέμει την φωνή της. Με λίγα λόγια υπάρχει πάντα στη ζωή ενός Λέοντα μια ''πανταχού παρούσα'' φιγούρα εξουσίας, στην οποία ομνύει-- είτε λέγεται Γονιός του, είτε είναι το Αφεντικό του, είτε είναι ο Σύντροφός του, είτε είναι ο Θεός που πιστεύει, είτε ο Δάσκαλος, είτε η Πατρίδα. Ακολουθεί πιστά τις εντολές τους, ''μετά φόβου Θεού πίστεως''. Η ποινή είναι η Κόλαση, η αμοιβή ο Παράδεισος. (Ο Θεός, Πατέρας-Αφέντης, είναι αρχετυπικό σύμβολο που συνδέεται με τον Ήλιο και το Λέοντα).
Ο Λέων πεθαίνει για επιδοκιμασία. Πείτε το ναρκισσισμό, ωστόσο πεθαίνει για θετικές κριτικές. Είναι καλός μαθητής, είναι καλός πολίτης, καλός εργάτης, καλό παιδί των γονιών του. Πασχίζει για όλα αυτά. Φοβάται την απόρριψη. Χρειάζεται συνεχή επιβεβαίωση πως κάνει καλά ό,τι κάνει. Ένα νεύμα, μια λέξη. Πολλοί Λέοντες αργούν δραματικά να μάθουν να αγαπούν οι ίδιοι τον εαυτό τους και κρέμονται από την αποδοχή των άλλων. Χωρίς την αποδοχή και χωρίς τον έπαινο, δεν μπορούν να δημιουργήσουν, δεν γίνεται να εκφραστούν, δεν έχουν το κουράγιο να μεγαλουργήσουν- παρότι βαθειά αισθάνονται οτι είναι φτιαγμένοι ''για τα μεγάλα πράγματα.'' Συχνά ξεχνούν τι αξίζουν και πρέπει κάποιος να τους ενθαρρύνει.
Οι Λέοντες είναι υπεύθυνοι, αγαπούν την βαρειά εργασία. Πέφτουν με ενθουσιασμό στον αγώνα για επιτυχία και καταξίωση. Ειδικά αν δώσουν υπόσχεση σε κάποιο μέντορα/προπονητή/δάσκαλο/μάνατζερ, θα παλέψουν σκληρά για να τον βγάλουν ασπροπρόσωπο. Αργότερα στη ζωή τους, θα γίνουν οι ίδιοι Πυγμαλίωνες και Μαικήνες για άτομα που είναι στο ξεκίνημα και χρειάζονται μια καλή προώθηση. Ο Λέων είναι γεννημένος δάσκαλος και γεννημένος για γονιός, για πρότυπο.
Οι Λέοντες έχουν ανάγκη από μια πατρική φιγούρα στη ζωή τους, παρά απο μια μητρική. Άν απουσιάζει ο Πατέρας από το σπίτι, ή είναι κατώτερος των προσδοκιών τους, οι Λέοντες αισθάνονται χαμένοι, δεν μπορούν να βρουν τον εαυτό τους και το σκοπό της ζωής τους. Μπορεί να αναζητήσουν τον πατέρα στον δάσκαλό τους, τον μεγαλύτερο αδελφό, οποιονδήποτε άνδρα μεγάλης ηλικίας ή εμπειρίας, κτλ.
Ο Λέων που μεγαλώνει χωρίς τη θετική επιρροή του Πατέρα, έχει την αίσθηση οτι είναι μόνος στον κόσμο, δεν ανήκει, είναι περιθωριακός, στερείται αυτο-σεβασμού. Μια γυναίκα Λέων αυτού του είδους, ίσως επιλέξει έναν απαιτητικό σύντροφο που θα της κάνει τη ζωή κόλαση. Ένας άντρας Λέων αυτού του είδους, ίσως επιλέξει μια γυναίκα που θίγει τον ανδρισμό και το ρόλο του ως πατέρα. Οι ανασφαλείς Λέοντες, τείνουν προς μαζοχιστικές σχέσεις, υποταγής τους. Αφήνουν δυναμικούς συντρόφους να τους ταπεινώνουν, ηθελημένα. Άλλοι αυτοτραυματίζονται σωματικά και ψυχολογικά, σε ανυπόφορο βαθμό: ο Ποσειδώνας, όπως ήδη είπαμε, είναι σε έξαρση στο ζώδιο του Λέοντα. Φανταστείτε τον μαζοχισμό του Ιχθύ στο τετράγωνο!
~ Η Γυναίκα Λέων ακολουθεί τα χνάρια του πατέρα της. Μπορεί να του μοιάζει στη συμπεριφορά, στα ''χούγια''. Στην ερωτική της ζωή αναζητά ίσως, έναν άνδρα που να μοιάζει στον πατέρα της- όπως κάνει και η γυναίκα Κριός. Έναν ιπποτικό, ευγενικό άνδρα, ο οποίος αφού την κατακτήσει, θα της επιτρέψει να έχει εκείνη το ''πάνω χέρι'' στη σχέση. Η ανάγκη της να εξουσιάζει τον σύντροφό της, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην ερωτική της ζωή: μπορεί να επιλέξει έναν άνδρα στην ουσία ''κατώτερο'' ώστε να είναι εκείνη ο ''άντρας του σπιτιού''. Συναισθηματικά επιλέγει να είναι ψυχρή και δυσκολεύεται να ανοιχτεί με υγιή τρόπο, εκφράζει μάλλον τα συναισθήματά της με εκρήξεις και δραματισμούς. Αρνείται να φανεί ευάλωτη και να εκδηλώσει τις αδυναμίες της. Επιθυμεί να δείχνει άψογη. Δίνει μεγάλη σημασία στο κοινωνικό της προφίλ. Άν ο συζυγικός/οικογενειακός βίος της είναι δυστυχής, η γυναίκα Λέων παραμένει εκεί μαζοχιστικά: αφενός δεν θέλει να μάθει ο κόσμος για την αποτυχία της, αφετέρου είναι αρκετά παραδοσιακή στο θέμα της οικογένειας- πρέπει να διαρκεί για μια ζωή, έστω κι αν ο σύντροφός της ''αποδείχθηκε κακή επιλογή''. Σεξουαλικά, η γυναίκα Λέων ίσως να μην μπορέσει ποτέ να έχει την σεξουαλική ζωή που ενδόμυχα επιθυμεί: έχει αναστολές, συχνά ηθικής φύσης. Δεν κάνει αυτό, δεν κάνει εκείνο. Είναι ενοχική με την σεξουαλικότητά της, ίσως συντηρητική, ίσως ''περιμένει'' πολύ μέχρι την πρώτη της επαφή, ίσως είναι ασέξουαλ από συνήθεια.
Παρθένος και Ψυχολογία
Το παιδί-Παρθένος μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχεί η Μητέρα. Ο Πατέρας, είναι μια μάλλον παθητική φιγούρα, ή τουλάχιστον έτσι τον αντιλαμβάνεται η Παρθένος. Συνηθέστερα, ένα παιδί-Παρθένος γεννιέται βάσει προγραμματισμού, μέσα σε μια οικογένεια που θέλει πολύ ένα παιδί, πιο συγκεκριμένα, από μια μητέρα που θέλει πολύ ένα παιδί... Η μητέρα αναγκάζεται να εγκαταλλείψει την παλιά της καθημερινότητα για να αφοσιωθεί στην Παρθένο: η δουλειά της περνά σε δεύτερη μοίρα, ενώ και ο πατέρας του παιδιού, περνά επίσης σε δεύτερη μοίρα. Η Παρθένος είναι ένα παιδί που δίνει καινούριο νόημα στη ζωή της μητέρας, την αποσπά από όλα, την απασχολεί αποκλειστικά.
Η έλευση του παιδιού-Παρθένου, εκτός από χαρά, φέρνει το άγχος στη ζωή της οικογένειας. Η μητέρα αρχίζει να βλέπει τον πατέρα ώς 'κουβαλητή' και του αναθέτει επιπλέον βάρη και οικονομικές απαιτήσεις, για χάρη της Παρθένου. Συχνά, το παιδί-Παρθένος, βλέπει τη μητέρα να κριτικάρει τον πατέρα της ώς στήριγμα του σπιτιού, ή βλέπει τις γιαγιάδες να κριτικάρουν την μητέρα της, ώς ανίκανη να διαχειριστεί τα ''καθήκοντά της''. Η μητέρα περνάει κρίση από τις αλλαγές και τις νέες ευθύνες, οπότε το άγχος της να τα βγάλει πέρα, περνάει άμεσα και στο παιδί Παρθένο.
Η νεαρή Παρθένος θέλει να κάνει περήφανη την οικογένειά της, βλέποντας την μητέρα της να πασχίζει τόσο πολύ για όλους. Σαν παιδί και μετά σαν έφηβη, είναι ολιγαρκής, έχει λογικές ανάγκες- μαθαίνει να προσφέρει, παρά να απαιτεί. Προσφέρεται πρόθυμα να βοηθήσει την μητέρα στις δουλειές του σπιτιού (ακόμα κι αν πρόκειται για αγόρι Παρθένο), ενώ παράλληλα της προσφέρει συντροφιά. Η Παρθένος αισθάνεται οτι η μητέρα της ζεί περιορισμένη κοινωνική ζωή εξαιτίας των υποχρεώσεών της, γι'αυτό γίνεται καλή φίλη και ακροατής στα προβλήματά της.
Σαν εργαζόμενη, η Παρθένος ακολουθεί το ίδιο μοτίβο: προσφέρει τις υπηρεσίες της στην εντέλεια,ικανοποιημένη με έναν πενιχρό μισθό. Είναι η χαρά του εργοδότη, φτιαγμένη για αποδοτικές υπερωρίες.
Τα προβλήματα στη ζωή της Παρθένου, ξεκινούν από την κριτική. Το μότο της είναι αυτό: ''Αν μπορώ να σου βρώ ένα ελάττωμα, πριν μου βρεις εσύ, πάμε καλά.'' Το παιδί αυτό μεγάλωσε με μια μητέρα, που ξεσπούσε το άγχος της με κριτική προς όλους- και στην Παρθένο. Μοιραία, την ανακουφίζει να κριτικάρει τους πάντες, ξεχνώντας προς στιγμήν πόσο ανικανοποίητη είναι η ίδια από τον εαυτό της, και πόσο αισθάνεται κατώτερη των προσδοκιών των αγαπημένων της (της μητέρας της, κατά βάση).
Η μητέρα ενσταλάζει στο παιδί-Παρθένο και κάποιες αντιλήψεις, που ίσως την κάνουν να νιώθει άβολα σε ορισμένες πτυχές των ενήλικων σχέσεων. Όσον αφορά στη σεξουαλικότητα, η Παρθένος δυσκολεύεται να εισπράξει και να ανταποκριθεί στο πάθος. Το μητρικό πρότυπο είναι ένα ασέξουαλ πρότυπο, που έχει μια κάπωςαποστειρωτική διάθεση προς το σώμα. Η αγχώδης, τακτική μητέρα έχει μάθει στην Παρθένο πως πρέπει να διατηρεί το σώμα της καθαρό- η λέξη ''σώμα'', συνδέεται συνειρμικά με τη λέξη ''υγιεινή''. Οι περισσότεροι Παρθένοι ξεκινούν τη σεξουαλική τους ζωή υπό το καθεστώς της ντροπής- αργότερα, δεν έχουν πλέον πρόβλημα να ρισκάρουν την υγιεινή τους, προσωρινά: πριν καθαρίσουν το σώμα τους, φροντίζουν να το βουτήξουν στη λάσπη μέχρι πυθμένος!
***
Η Γυναίκα Παρθένος, έχει άρρηκτο δεσμό αγάπης και ταύτισης με την μητέρα της. Ωστόσο μπορεί πίσω από τη φαινομενική λατρεία (και σχεδόν θεοποίηση), να λανθάνει μίσος ή και ζήλεια. Η κριτική της μητέρας, άλλοτε θετική κι άλλοτε αρνητική, μπορεί να την κάνει να αγαπά τον εαυτό και την μητέρα της, ή να μισεί τον εαυτό και την μητέρα της. Η μητέρα, πανταχού παρούσα στο μυαλό της, εξακολουθεί να την ελέγχει και στην ενήλικη ζωή της, μέσω της φωνής της συνείδησής της. Η συνείδηση της Παρθένου της ασκεί την πιο ανελέητη κριτική...
Η νεαρή Παρθένος θα δοκιμάσει πιθανότατα πολύ νωρίς το σεξ. Θέλοντας να ξορκίσει τα άγχη και την αίσθηση της ντροπής και του αφύσικου, αφήνεται στα χέρια κάποιου έμπιστου συντρόφου, που θα την απαλλάξει από τις αγωνιώδεις σκέψεις της γύρω από αυτό. Μπορεί επίσης να φτάσει στα σκαλιά της εκκλησίας (ή του δημαρχείου εν πάση περιπτώσει) πολύ νέα, προσπαθώντας να ξεφύγει από την επιρροή της μητέρας καιθέλοντας να μεταβεί από την φάση ''παιδί'' στην φάση ''γυναίκα''. (Δεν αποκλείεται να νιώσει ενοχή για την εγκατάλειψη της μητέρας και να ταλαιπωρεί τον σύντροφό της με πισωγυρίσματα σε αυτή...)
Η Παρθένος, είναι ο τύπος γυναίκας που μπορεί να δημιουργήσει οικογένεια μικρή και ξαφνικά, μετά τα 30 να θυμηθεί οτι θα ήθελε να σπουδάσει.
***
Ο άνδρας Παρθένος βιώνει πιο βαρειά την επιρροή της Μητέρας, από την θηλυκή εκπρόσωπο του ζωδίου. Είναι ''γιός της μαμάς του'', πιθανώς ο πατέρας του να είναι ένα άτομο που ο περίγυρος τους, τον κριτικάρει ή απορρίπτει. Κατά βάθος, το αγόρι Παρθένος αισθάνεται θυμό που ο Πατέρας είναι τόσο απογοητευτικά ανίσχυρος σε σχέση με την Μητέρα. Δυσκολεύεται να νιώσει σεβασμό γι'αυτόν. Ο Πατέρας διαρκώς είναι επίκεντρο κριτικής, τα κάνει όλα λάθος και στενοχωρεί την Μητέρα, η οποία είναι το κέντρο του σύμπαντος για τον Παρθένο.
Συνεπώς, μεγαλώνοντας ο Παρθένος προσπαθεί να γίνει υπόδειγμα τελειότητας, ώστε να αποδείξει στην Μητέρα πόσο ''λίγος'' είναι ο Πατέρας σε σύγκριση με τον ίδιο. Δουλεύει και μελετά σκληρά- θυμώνει όταν δεν επιδοκιμάζονται οι προσπάθειές του.
Σεξουαλικά, αργεί να ανδρωθεί. Γιατί, μπορεί η κοπέλα Παρθένος να αφήνεται στα χέρια έμπειρων ανδρών στην πρώτη της εφηβεία (Σκορπιοί, Ταύροι), όμως το αγόρι Παρθένος δυσκολεύεται να ξεπεράσει την αμηχανία του πάνω στο ζήτημα σεξ. Η Μητέρα του, του έχει μάθει οτι το σώμα πρέπει να διατηρείται καθαρό. Δεν γνωρίζει ποιές μπορεί να είναι οι άλλες χρήσεις του σώματος. Δεν επιθυμεί να το ''λερώσει''. Η Μητέρα του, του έμαθε επίσης οτι το σέξ πρέπει να είναι τρυφερό, καθαρό, αγνό: έτσι το φαντάζεται ο νεαρός Παρθένος μέσα από τα μάτια της γυναίκας-Μητέρας του.
Ο νεαρός Παρθένος δεν θέλει να γίνει ένας εραστής σαν τον Πατέρα του, αλλά ένας εραστής που πληροί τα κριτήρια της Μητέρας του. Δεν αποκλείεται να συζητά τις σχέσεις και την σεξουαλικότητά του μαζί της! Η συναίσθηση των υψηλών απαιτήσεων της μητέρας, του δημιουργεί άγχος και ανασφάλεια. Θα γίνει καλός σύντροφος; Θα γίνει τέλειος εραστής; Θα βγάλει ασπροπρόσωπη την Μητέρα; Δεν αποκλείεται τελικά να επιλέξει μια γυναίκα που μοιάζει πολύ με την Μητέρα του και νοιώθει οικεία.
Στη ζωή του ο Παρθένος έχει γενικά πολλά πάρε-δώσε με το γυναικείο φύλο. Εκτός από καλός γιός, είναι καλός αδελφός και μπαμπάς και κολλητός γυναικών. Προτιμά τις παρέες των κοριτσιών- πράγμα που μπορεί να παρερμηνευθεί ώς προς τη σεξουαλικότητά του. Συνηθίζει να ασχολείται με γυναικείες δραστηριότητες: είναι νοικοκύρης και κάνει ευχαρίστως τις δουλειές του σπιτιού- του δικού του σπιτιού ή φίλων του. Γενικά υιοθετεί τους κώδικες γυναικείας τιμής: είναι ευγενής άνδρας, λεπτός, αποφεύγει τους καυγάδες, τη βία, είναι επικοινωνιακός και συζητήσιμος, σπάνια φέρνει αντιρρήσεις σε γυναίκες, σπάνια τις προσβάλλει. Κατανοεί άριστα τη γυναικεία φύση.
Ο άντρας Παρθένος δυσκολεύεται με το θέμα της μόνιμης δέσμευσης- δεν είναι βολικός. Σε πρακτικά θέματα μπορεί να συνυπάρξει, αλλά ίσως του είναι δύσκολο να ενωθεί για μακροχρόνιο διάστημα με έναν σύντροφο, επειδή είναι πολύ ιδιότροπος για να αποδεχτεί τον εαυτό του και τον άλλο,ώς έχει. Ίσως είναι απρόσωπος και του λείπει ο αυθορμητισμός. Κάπως σαν να αντιγράφει τυφλά το μοντέλο σχέσης που είδε στους γονείς του.
Ο Παρθένος συγκρατεί τα αισθήματά του, νιώθει άβολα με αυτά. Το συναίσθημα είναι συνώνυμο με το χάος και το απρόβλεπτο γι'αυτόν. Σπάνια εκδηλώνεται ελεύθερα, πράγμα που τον οδηγεί σε αγχωτικές καταστάσεις και περιοδικές εκρήξεις. Ωστόσο είναι συναισθηματικά δυνατός, ανθεκτικός, ένα δυνατό στήριγμα για τον καθένα- όταν προκύπτουν δυσκολίες.
Το παιδί-Παρθένος μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχεί η Μητέρα. Ο Πατέρας, είναι μια μάλλον παθητική φιγούρα, ή τουλάχιστον έτσι τον αντιλαμβάνεται η Παρθένος. Συνηθέστερα, ένα παιδί-Παρθένος γεννιέται βάσει προγραμματισμού, μέσα σε μια οικογένεια που θέλει πολύ ένα παιδί, πιο συγκεκριμένα, από μια μητέρα που θέλει πολύ ένα παιδί... Η μητέρα αναγκάζεται να εγκαταλλείψει την παλιά της καθημερινότητα για να αφοσιωθεί στην Παρθένο: η δουλειά της περνά σε δεύτερη μοίρα, ενώ και ο πατέρας του παιδιού, περνά επίσης σε δεύτερη μοίρα. Η Παρθένος είναι ένα παιδί που δίνει καινούριο νόημα στη ζωή της μητέρας, την αποσπά από όλα, την απασχολεί αποκλειστικά.
Η έλευση του παιδιού-Παρθένου, εκτός από χαρά, φέρνει το άγχος στη ζωή της οικογένειας. Η μητέρα αρχίζει να βλέπει τον πατέρα ώς 'κουβαλητή' και του αναθέτει επιπλέον βάρη και οικονομικές απαιτήσεις, για χάρη της Παρθένου. Συχνά, το παιδί-Παρθένος, βλέπει τη μητέρα να κριτικάρει τον πατέρα της ώς στήριγμα του σπιτιού, ή βλέπει τις γιαγιάδες να κριτικάρουν την μητέρα της, ώς ανίκανη να διαχειριστεί τα ''καθήκοντά της''. Η μητέρα περνάει κρίση από τις αλλαγές και τις νέες ευθύνες, οπότε το άγχος της να τα βγάλει πέρα, περνάει άμεσα και στο παιδί Παρθένο.
Η νεαρή Παρθένος θέλει να κάνει περήφανη την οικογένειά της, βλέποντας την μητέρα της να πασχίζει τόσο πολύ για όλους. Σαν παιδί και μετά σαν έφηβη, είναι ολιγαρκής, έχει λογικές ανάγκες- μαθαίνει να προσφέρει, παρά να απαιτεί. Προσφέρεται πρόθυμα να βοηθήσει την μητέρα στις δουλειές του σπιτιού (ακόμα κι αν πρόκειται για αγόρι Παρθένο), ενώ παράλληλα της προσφέρει συντροφιά. Η Παρθένος αισθάνεται οτι η μητέρα της ζεί περιορισμένη κοινωνική ζωή εξαιτίας των υποχρεώσεών της, γι'αυτό γίνεται καλή φίλη και ακροατής στα προβλήματά της.
Σαν εργαζόμενη, η Παρθένος ακολουθεί το ίδιο μοτίβο: προσφέρει τις υπηρεσίες της στην εντέλεια,ικανοποιημένη με έναν πενιχρό μισθό. Είναι η χαρά του εργοδότη, φτιαγμένη για αποδοτικές υπερωρίες.
Τα προβλήματα στη ζωή της Παρθένου, ξεκινούν από την κριτική. Το μότο της είναι αυτό: ''Αν μπορώ να σου βρώ ένα ελάττωμα, πριν μου βρεις εσύ, πάμε καλά.'' Το παιδί αυτό μεγάλωσε με μια μητέρα, που ξεσπούσε το άγχος της με κριτική προς όλους- και στην Παρθένο. Μοιραία, την ανακουφίζει να κριτικάρει τους πάντες, ξεχνώντας προς στιγμήν πόσο ανικανοποίητη είναι η ίδια από τον εαυτό της, και πόσο αισθάνεται κατώτερη των προσδοκιών των αγαπημένων της (της μητέρας της, κατά βάση).
Η μητέρα ενσταλάζει στο παιδί-Παρθένο και κάποιες αντιλήψεις, που ίσως την κάνουν να νιώθει άβολα σε ορισμένες πτυχές των ενήλικων σχέσεων. Όσον αφορά στη σεξουαλικότητα, η Παρθένος δυσκολεύεται να εισπράξει και να ανταποκριθεί στο πάθος. Το μητρικό πρότυπο είναι ένα ασέξουαλ πρότυπο, που έχει μια κάπωςαποστειρωτική διάθεση προς το σώμα. Η αγχώδης, τακτική μητέρα έχει μάθει στην Παρθένο πως πρέπει να διατηρεί το σώμα της καθαρό- η λέξη ''σώμα'', συνδέεται συνειρμικά με τη λέξη ''υγιεινή''. Οι περισσότεροι Παρθένοι ξεκινούν τη σεξουαλική τους ζωή υπό το καθεστώς της ντροπής- αργότερα, δεν έχουν πλέον πρόβλημα να ρισκάρουν την υγιεινή τους, προσωρινά: πριν καθαρίσουν το σώμα τους, φροντίζουν να το βουτήξουν στη λάσπη μέχρι πυθμένος!
***
Η Γυναίκα Παρθένος, έχει άρρηκτο δεσμό αγάπης και ταύτισης με την μητέρα της. Ωστόσο μπορεί πίσω από τη φαινομενική λατρεία (και σχεδόν θεοποίηση), να λανθάνει μίσος ή και ζήλεια. Η κριτική της μητέρας, άλλοτε θετική κι άλλοτε αρνητική, μπορεί να την κάνει να αγαπά τον εαυτό και την μητέρα της, ή να μισεί τον εαυτό και την μητέρα της. Η μητέρα, πανταχού παρούσα στο μυαλό της, εξακολουθεί να την ελέγχει και στην ενήλικη ζωή της, μέσω της φωνής της συνείδησής της. Η συνείδηση της Παρθένου της ασκεί την πιο ανελέητη κριτική...
Η νεαρή Παρθένος θα δοκιμάσει πιθανότατα πολύ νωρίς το σεξ. Θέλοντας να ξορκίσει τα άγχη και την αίσθηση της ντροπής και του αφύσικου, αφήνεται στα χέρια κάποιου έμπιστου συντρόφου, που θα την απαλλάξει από τις αγωνιώδεις σκέψεις της γύρω από αυτό. Μπορεί επίσης να φτάσει στα σκαλιά της εκκλησίας (ή του δημαρχείου εν πάση περιπτώσει) πολύ νέα, προσπαθώντας να ξεφύγει από την επιρροή της μητέρας καιθέλοντας να μεταβεί από την φάση ''παιδί'' στην φάση ''γυναίκα''. (Δεν αποκλείεται να νιώσει ενοχή για την εγκατάλειψη της μητέρας και να ταλαιπωρεί τον σύντροφό της με πισωγυρίσματα σε αυτή...)
Η Παρθένος, είναι ο τύπος γυναίκας που μπορεί να δημιουργήσει οικογένεια μικρή και ξαφνικά, μετά τα 30 να θυμηθεί οτι θα ήθελε να σπουδάσει.
***
Ο άνδρας Παρθένος βιώνει πιο βαρειά την επιρροή της Μητέρας, από την θηλυκή εκπρόσωπο του ζωδίου. Είναι ''γιός της μαμάς του'', πιθανώς ο πατέρας του να είναι ένα άτομο που ο περίγυρος τους, τον κριτικάρει ή απορρίπτει. Κατά βάθος, το αγόρι Παρθένος αισθάνεται θυμό που ο Πατέρας είναι τόσο απογοητευτικά ανίσχυρος σε σχέση με την Μητέρα. Δυσκολεύεται να νιώσει σεβασμό γι'αυτόν. Ο Πατέρας διαρκώς είναι επίκεντρο κριτικής, τα κάνει όλα λάθος και στενοχωρεί την Μητέρα, η οποία είναι το κέντρο του σύμπαντος για τον Παρθένο.
Συνεπώς, μεγαλώνοντας ο Παρθένος προσπαθεί να γίνει υπόδειγμα τελειότητας, ώστε να αποδείξει στην Μητέρα πόσο ''λίγος'' είναι ο Πατέρας σε σύγκριση με τον ίδιο. Δουλεύει και μελετά σκληρά- θυμώνει όταν δεν επιδοκιμάζονται οι προσπάθειές του.
Σεξουαλικά, αργεί να ανδρωθεί. Γιατί, μπορεί η κοπέλα Παρθένος να αφήνεται στα χέρια έμπειρων ανδρών στην πρώτη της εφηβεία (Σκορπιοί, Ταύροι), όμως το αγόρι Παρθένος δυσκολεύεται να ξεπεράσει την αμηχανία του πάνω στο ζήτημα σεξ. Η Μητέρα του, του έχει μάθει οτι το σώμα πρέπει να διατηρείται καθαρό. Δεν γνωρίζει ποιές μπορεί να είναι οι άλλες χρήσεις του σώματος. Δεν επιθυμεί να το ''λερώσει''. Η Μητέρα του, του έμαθε επίσης οτι το σέξ πρέπει να είναι τρυφερό, καθαρό, αγνό: έτσι το φαντάζεται ο νεαρός Παρθένος μέσα από τα μάτια της γυναίκας-Μητέρας του.
Ο νεαρός Παρθένος δεν θέλει να γίνει ένας εραστής σαν τον Πατέρα του, αλλά ένας εραστής που πληροί τα κριτήρια της Μητέρας του. Δεν αποκλείεται να συζητά τις σχέσεις και την σεξουαλικότητά του μαζί της! Η συναίσθηση των υψηλών απαιτήσεων της μητέρας, του δημιουργεί άγχος και ανασφάλεια. Θα γίνει καλός σύντροφος; Θα γίνει τέλειος εραστής; Θα βγάλει ασπροπρόσωπη την Μητέρα; Δεν αποκλείεται τελικά να επιλέξει μια γυναίκα που μοιάζει πολύ με την Μητέρα του και νοιώθει οικεία.
Στη ζωή του ο Παρθένος έχει γενικά πολλά πάρε-δώσε με το γυναικείο φύλο. Εκτός από καλός γιός, είναι καλός αδελφός και μπαμπάς και κολλητός γυναικών. Προτιμά τις παρέες των κοριτσιών- πράγμα που μπορεί να παρερμηνευθεί ώς προς τη σεξουαλικότητά του. Συνηθίζει να ασχολείται με γυναικείες δραστηριότητες: είναι νοικοκύρης και κάνει ευχαρίστως τις δουλειές του σπιτιού- του δικού του σπιτιού ή φίλων του. Γενικά υιοθετεί τους κώδικες γυναικείας τιμής: είναι ευγενής άνδρας, λεπτός, αποφεύγει τους καυγάδες, τη βία, είναι επικοινωνιακός και συζητήσιμος, σπάνια φέρνει αντιρρήσεις σε γυναίκες, σπάνια τις προσβάλλει. Κατανοεί άριστα τη γυναικεία φύση.
Ο άντρας Παρθένος δυσκολεύεται με το θέμα της μόνιμης δέσμευσης- δεν είναι βολικός. Σε πρακτικά θέματα μπορεί να συνυπάρξει, αλλά ίσως του είναι δύσκολο να ενωθεί για μακροχρόνιο διάστημα με έναν σύντροφο, επειδή είναι πολύ ιδιότροπος για να αποδεχτεί τον εαυτό του και τον άλλο,ώς έχει. Ίσως είναι απρόσωπος και του λείπει ο αυθορμητισμός. Κάπως σαν να αντιγράφει τυφλά το μοντέλο σχέσης που είδε στους γονείς του.
Ο Παρθένος συγκρατεί τα αισθήματά του, νιώθει άβολα με αυτά. Το συναίσθημα είναι συνώνυμο με το χάος και το απρόβλεπτο γι'αυτόν. Σπάνια εκδηλώνεται ελεύθερα, πράγμα που τον οδηγεί σε αγχωτικές καταστάσεις και περιοδικές εκρήξεις. Ωστόσο είναι συναισθηματικά δυνατός, ανθεκτικός, ένα δυνατό στήριγμα για τον καθένα- όταν προκύπτουν δυσκολίες.
Ο Ζυγός είναι το δεύτερο ζώδιο του Αέρα μετά τους Διδύμους και λιγότερο ατομιστικό από αυτούς. Το παιδί Ζυγός μεγαλώνει σε μια οικογένεια όπου αντιλαμβάνεται την ύπαρξη της διάστασης ανάμεσα στον κόσμο του Πατέρα και τον κόσμο της Μητέρας. Συχνά, οι Ζυγοί γεννιούνται σε μια κρίσιμη περίοδο για τον γάμο των γονιών τους. Ίσως πρόκειται για έναν προβληματικό γάμο,που συνεχίζει να υφίσταται ''για χάρη του παιδιού''. Το παιδί Ζυγός είναι πάντα μια συγκολλητική ουσία για τους γονείς του. Αναπτύσσει την ικανότητα διπλωματίας/διαπραγμάτευσης, βλέποντας τους γονείς του να προσπαθούν βρούν κοινό έδαφος εν μέσω τεταμένου κλίματος.
Η ειρηνευτική τάση που καλλιεργείται στο παιδί-Ζυγό, γίνεται παγιωμένη συμπεριφορά, με τα χρόνια. Ο Ζυγός αρχίζει να το βρίσκει ολοένα και δυσκολότερο, το να εκφράσει προσωπικά συναισθήματα, όπως την οργή ή την διαφωνία του. Η ιδέα του να ''στηρίξει την άποψη του άλλου'', αρέσει περισσότερο στο Ζυγό, απ'ότι να εκφράσει την ''δική του άποψη κόντρα στην άποψη των άλλων''.
Το παιδί Ζυγός γίνεται μάρτυρας της προσπάθειας των γονιών του να συνυπάρξουν δεσμευμένοι σε ένα γάμο. Στα μάτια του/της, ο γάμος, είναι αυτός ο κοινωνικός θεσμός που φέρνει δύο αντίθετα άκρα (αρσενικό-θηλυκό) στον ίδιο χώρο, ώστε να λύσουν τις υπαρξιακές τους διαφορές. Η κοινωνία είναι διαιτητής και θεατής, για τις ανθρώπινες σχέσεις. Ο γάμος των γονιών του, δεν είναι για τον Ζυγό αποτέλεσμα σεξουαλικού πάθους, ή ψυχικού δεσμού- πολύ περισσότερο, είναι ένα πείραμα συνύπαρξης αντιθέτων στοιχείων, εξισορρόπησης, εναρμονισμού. Είναι δύο πλάστιγγες που πρέπει να σταθούν στο ίδιο ύψος. Για χάρη της κοινωνίας.
Η κοινωνία είναι ρυθμιστικός παράγοντας για το Ζυγό- ο πρώτος και κυρίαρχος. Όσο υπερβολικό κι αν φανεί, ένας Ζυγός μπορεί να δημιουργήσει μια κοινωνική εικόνα του εαυτού του για τον κόσμο, και ποτέ να μην δημιουργήσει έναν ειλικρινή τρόπο ζωής για τον εαυτό του. Για παράδειγμα, ίσως θελήσει να διατηρήσει μια φιλική ή ερωτική σχέση που τον πληγώνει, απλά και μόνο για τα μάτια του κόσμου. Ένας Ζυγός του οποίου οι γονείς δεν έχουν μπορέσει να λύσουν το κοινωνικό πρόβλημα του γάμου τους, θα χτίσει ασυνείδητα μια προσωπική ζωή που δεν μπορεί να τον καλύψει συναισθηματικά: ίσως παγιδεύσει τον εαυτό του σε έναν γάμο συμφέροντος, ίσως δεν θελήσει ποτέ να παντρευτεί. Με αυτό τον τρόπο αντιδρά στο αποτυχημένο μοντέλο οικογένειας που γνώρισε. Οι προσδοκίες ενός Ζυγού από τον γάμο, είναι ανάλογες με την επιτυχία ή την αποτυχία του γάμου των γονιών του.
Η περιέργεια και η εγκεφαλικότητα, είναι παρούσα και στο ζώδιο του Ζυγού, όπως σε όλα τα Αέρινα. Ο Ζυγός επιζητά την πνευματική καλλιέργεια με σκοπό να αποκτήσει την κοινωνική αποδοχή. Βρίσκει τη θέση του στον κόσμο σε επαγγέλματα που του επιτρέπουν να γίνεταιδιαμεσολαβητής μεταξύ αντίθετων άκρων. Νομικός, πολιτευτής, σύμβουλος, ακτιβιστής, καλλιτέχνης με κοινωνικές ευαισθησίες, μάνατζερ. Απολαμβάνει ό,τι μπορεί να φέρει αρμονία στον κόσμο.
Είναι γνωστή η σχέση των Ζυγών με την ομορφιά, την μόδα, τη διακόσμηση. Ο Ζυγός εκλαμβάνει ως ''ωραίο'' οτιδήποτε δεν ξεφεύγει προς τα δύο άκρα, αλλά βρίσκεται στο μέτρο, στην μέση. Η αρμονία στην αντίληψη του Ζυγού, ταυτίζεται με την συμμετρία. Η ομορφιά είναι ένα ιδανικό. Είναι κλασική, αντικειμενική, δεν αλλάζουν ποτέ τα κριτήριά της. Ο Ζυγός έλκεται από οτιδήποτε κλασικό, γιατί επιβεβαιώνει την αισθητική σταθερότητα. Αγαπά την κλασική λογοτεχνία, την κλασική μουσική, τον κλασικό χορό. Ό,τι είναι διαχρονικά ωραίο.
Κάτω από την επιφάνεια ωστόσο, οι Ζυγοί αντιμετωπίζουν σοβαρό υπαρξιακό πρόβλημα. Η εσωτερικευμένη οργή τους, πηγάζει από την χρόνια συνήθειά τους να καταπιέζουν την προσωπική επιλογή τους, κάτω από τις απαιτήσεις του κοινωνικά αποδεκτού. Πολλοί Ζυγοί βιώνουν εκρήξεις οργής, όταν κατά διαστήματα παραδέχονται τα πραγματικά τους συναισθήματα και εκφράζουν τις αυθεντικές τους απόψεις. Όταν καταπιέζονται ή αποδοκιμάζονται ανοιχτά για την προσπάθειά τους, οι Ζυγοί εκρήγνυνται. Κάπου εκεί ξεπηδά ο ακτιβιστής Ζυγός: από το παθητικό άκρο, περνά στην ενεργητική υπερέκθεση. Συχνά, τρίβει στα μούτρα των άλλων, αυτά που παλιότερα συνήθιζε να κρατά για τον εαυτό του.
Η καλλιτεχνική φύση του Ζυγού, τον βοηθά να παρουσιάζει τις ιδέες του στην πράξη. Γενικά είναι πιο έμπρακτος, παρά θεωρητικός (όπως οι Δίδυμοι, Τοξότες...) Του αρέσει να δίνει σχήμα, μορφή στις ιδέες. Οι λέξεις δεν είναι αρκετές από μόνες τους: πρέπει να τις επενδύσει με σχήματα λόγου, να τους δώσει εικόνα και διαστάσεις, ο λόγος του Ζυγού είναι ένα συνειρμικό κολλάζ από εικόνες, παραστάσεις και σύμβολα ιδεών. Όπως κάθε γνήσιος καλλιτέχνης, μεσολαβεί ανάμεσα στα δύο άκρα, τον κόσμο της ύλης και των ιδεών και παρουσιάζει με υλικά μέσα τις ιδέες. Τους δίνει φωνή, εικόνα, απόχρωση. σώμα, ήχο. Πάντα με γνώμονα το μέτρο και την αισθητική ομορφιά. Έτσι, κάνει τις ιδέες του αποδεκτές μέσω της τέχνης και τον κόσμο, πιο όμορφο.
Σκορπιος και απορριψη σεληνη σε πτωση
Αφορά εσάς που έχετε:
Ήλιος στο Σκορπιό (λιγότερο)
Σελήνη στο Σκορπιό (περισσότερο)
Πλούτωνας στον 4ο Οίκο (ελαφρά)
Όψεις Σελήνης-Πλούτωνα (κυρίως)
♦ Οι Σκορπιοί γεννιούνται σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχεί η Μητέρα (σ.σ. ώς ζώδιο όπου ηΣελήνη βρίσκεται σε πτώση). Δεν έρχονται στον κόσμο μέσα σε κλίμα θαλπωρής και ζεστασιάς και μπορεί ο ένας γονιός να λείπει. Συχνά προηγείται ένας θάνατος στην οικογένεια λίγες μέρες πριν γεννηθεί ένας Σκορπιός. Αυτό επηρεάζει την ψυχολογία των γονιών, καθώς, το πρόσωπο που πεθαίνει είναι κάποιος αγαπημένος. Υπό αυτές τις συνθήκες, το μικρό παιδί βιώνει το πένθος ώς στάση ζωής από πολύ νωρίς. Συχνά οι Σκορπιοί, είναι ανεπιθύμητα παιδιά. Συχνά είναι τα ''ανεπτυγμένα'' μωρά που προκύπτουν σε έναν γάμο εφτά μηνών. Ή, είναι απλώς, ένα ακόμα παιδί σε μια οικογένεια που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να θρέψει άλλο ένα στόμα.
♦ Οι Σκορπιοί γεννιούνται σε μια τέτοια ατμόσφαιρα- απορροφώντας την αρνητική της ενέργεια. Όπως κάθε νήπιο, έτσι και αυτοί χρειάζονται αγάπη και προσοχή, όμως ο πατέρας (ο Ήλιος)αδιαφορεί για το παιδί, και η μητέρα (η Σελήνη) για όποιο λόγο, δίνει την ελάχιστη φροντίδα που δύναται, στο παιδί της: φαγητό, καταφύγιο, υγιεινή. Υπάρχει λίγη τρυφερότητα, λίγη θέρμη, λίγη αγκαλιά. Αργότερα, οι γονείς αισθάνονται ένοχοι που δεν έδωσαν στο παιδί τους αγάπη, προσπαθούν να καλύψουν το κενό κακομαθαίνοντάς το, είτε προσφέροντάς του ευκαιρίες στη ζωή. Αλλά ο μικρός Σκορπιός, δεν πείθεται. Το παιδί χρειάζεται τρυφερότητα πολύ νωρίς στη ζωή του- όλα τα πλεονεκτήματα και τα αγαθά, δεν σημαίνουν τίποτα, όταν έρχονται αργά στη ζωή. Και οι γονείς σκέφτονται οτι το παιδί τους είναι αχάριστο.
♦ Εξαιτίας των πρώιμων εμπειριών του, ο Σκορπιός περνά όλη την ενήλικη ζωή του, αναζητώντας αγάπη και στοργή. Ψάχνει τη μητρική αγάπη που στερήθηκε ώς παιδί. Οι Σκορπιοί έχουν τη φήμη του ''πιο σεξουαλικού ζωδίου'', αλλά δεν είναι τόσο αληθινή όσο θα ήθελαν. Ο νεαρός Σκορπιός, η νεαρή Σκορπίνα, μπερδεύει το σέξ με την αγάπη. Άν κάνεις σεξ με κάποιον, θα εισπράξεις αγάπη, σκέπτονται. Έτσι, μαθαίνουν να είναι δυνατοί στο σέξ. Αλλά σύντομα, οι σύντροφοι των Σκορπιών, θα διαπιστώσουν οτι η σχέση με το Σκορπιό, περνά και σε άλλα επίπεδα, πέρα από τον τομέα-σέξ καθεαυτό. Για το Σκορπιό η εκδήλωση της αγάπης, γίνεται όλο και πιο σημαντική μέσα στη σχέση τους. Όταν οι Σκορπιοί αισθάνονται ανασφάλεια, δημιουργούν σεξουαλικές καταστάσεις. Εκεί, παίρνουν την επιβεβαίωση. (Άν γνωρίσετε έναν ανασφαλή Σκορπιό, σίγουρα θα αισθανθείτε την προσπάθειά του να σας ελέγξει μέσω του σέξ.
♦ Οι Σκορπιοί γεννιούνται για να μετέλθουν τεράστιων αλλαγών σε επίπεδο ταυτότητας. Η ζωή τους ακολουθεί τέτοιο μονοπάτι ώστε, είτε θα βιώσουν την εμπειρία της οικογένειας δημιουργώντας την, είτε θα περάσουν από 40 κύματα στη ζωή τους, αναζητώντας μοναχικά την εμπειρία που θα τους μεταμορφώσει. Το πρόβλημα εδώ, είναι η επιλογή κατεύθυνσης. Συχνά οι Σκορπιοί επιλέγουν και τα δύο: και ένα στενό οικογενειακό περιβάλλον και δραστηριοποίηση έξω στον κόσμο, με σκοπό την αλλαγή.
♦Σε κοσμικό επίπεδο, επειδή η απόρριψη είναι βαθειά ριζωμένη στον ψυχισμό τους, αναζητούν την αποδοχή και την αναγνώριση. Προσπαθώντας να ελέγξουν την συμπεριφορά των ανθρώπων σε κοινωνικό επίπεδο, γίνονται επικριτικοί ή καταπιεστικοί- μπορεί να γίνουν μισητοί στον κύκλο τους, χωρίς να μπορούν να κατανοήσουν το γιατί. Κατά τη διάρκεια αυτής της αναζήτησης ταυτότητας, κάποτε οι Σκορπιοί θα έρθουν αντιμέτωποι με την μεγάλη αλήθεια: πρίν προσπαθήσεις να αλλάξεις τον κόσμο, πρέπει να αλλάξεις τον εαυτό σου πρώτα! Μέσα σε αυτή τη διαδικασία, ο Σκορπιός θα έχει την ευλογία να ανακαλύψει χιλιάδες μυστικά και πληροφορίες για τον εαυτό του και τον κόσμο. Το ζώδιο είναι γνωστό για τις ικανότητες του στην έρευνα.
♦ Σταδιοδρομώντας επαγγελματικά, οι Σκορπιοί και λοιποί Πλουτώνιοι τύποι, έλκονται από το ενδεχόμενο να αναμειχθούν στη δομή μιας μεγάλης εταιρείας, που τους θυμίζει την αρχετυπική οικογένεια. Η οικογένεια-εταιρία, τους επιδοκιμάζει για την εργασία τους, τους αναβαθμίζει, κι ανήκουν εκεί. Αυτός ο τύπος Σκορπιού, που ικανοποιείται με το εργασιακό μοντέλο της εταιρίας, ενδόμυχα αναζητά την αποδοχή του πατέρα (Ήλιος, αντίθετο ζώδιο Λέων), πρόκειται για την ώριμη εκδοχή Σκορπιού: οι λιγότερο 'ψαγμένοι' Σκορπιοί, προτιμούν να δουλεύουν μοναχικά, χωρίς αφεντικά, ενώ έχουν κόντρα με οτιδήποτε θυμίζει πατέρα (το κράτος, το αφεντικό, οι πολιτικοί, το σύστημα).
Ο Τοξότης είναι το τελευταίο ζώδιο της Φωτιάς και το λιγότερο ατομιστικό. Ο ιδεαλισμός των Τοξοτών, είναι λιγότερο προσωπικός από των Κριών και Λεόντων. Τους ενθουσιάζει ο ακτιβισμός, η πολιτική, η νομοθεσία, ενώ απασχολούν το κεφάλι τους με ζητήματα θεολογικά και φιλοσοφικά.
Οι Τοξότες μεγαλώνουν σ'ένα περιβάλλον όπου επηρεάζεται κυρίως από τον Πατέρα. Τον θεωρούν πρότυπο, τον θεοποιούν αν και συχνά έχουν φανερή κόντρα και υπόγεια οργή εναντίον του. Το παιδί Τοξότης υποφέρει τις στιγμές που ο Πατέρας το το αφήνει μόνο για να ασχοληθεί με άλλες υποχρεώσεις. Φοβάται ενδόμυχα οτι είναι''βαρετό'' γι'αυτό ο Πατέρας του μοιράζεται το ενδιαφέρον του αλλού. Επιθυμεί την αποδοχή και το σεβασμό του Πατέρα, παράλληλα όμως, από καθαρή άμυνα, αγωνίζεται να είναι ανεξάρτητο από αυτόν.
Όπως ο Κριός και ο Λέων, έτσι και ο Τοξότης, θεωρεί τον πατέρα επιτυχημένο άνθρωπο- πολύ δύσκολα θα μπορούσε να τον φτάσει, στη σύγκριση μαζί του, νιώθει μειονεκτικά πάντα. Το παιδί Τοξότης, μεγαλώνει απολαμβάνοντας υλική επάρκεια: είναι χορτασμένο από αγαθά, δεν το γεμίζουν. Το αγκάθι του, βρίσκεται στο συναισθηματικό επίπεδο.
Εξωτερικά ο Τοξότης ακτινοβολεί αυτοπεποίθηση. Εσωτερικά όμως, αναρωτιέται και αμφιβάλλει διαρκώς για τις αξίες και την στάση ζωής του. Η φιλοσοφία του περιστρέφεται γύρω από το ιδανικό της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας. Είναι επαναστάτης, που όμως για κάποιο λόγο, όταν φθάνει η στιγμή της μάχης, βρίσκει τον εαυτό του απροετοίμαστο, απρόθυμο ν'αναμειχθεί και μοιραία αναποτελεσματικό. Είναι περισσότερο επαναστάτης στα λόγια και τον τρόπο σκέψης, παρά στα έργα. Στα έργα, δεν το'χει- όσο ένας Κριός...
Ο Τοξότης είναι ο τύπος του ονειροπόλου οραματιστή, που η πραγματικότητα τον απογοητεύει. Τον θλίβει η παραδοχή οτι ζεί σε έναν εγγενώς άδικο κόσμο. Πληγώνεται διαπιστώνοντας οτι η Μητέρα-Φύση, ο Θεός, η Πρόνοια, το Σύμπαν επιτρέπουν την ατέλεια. Παρ'όλες τις απογοητεύσεις όμως, δεν παύει να πιστεύει ευλαβικά σε κάθε είδους Ανώτερη Δύναμη. Χρειάζεται καθοδήγηση από αυτήν για να υπάρξει, για να πολεμήσει (θεωρητικά πάντα) το άδικο, το απάνθρωπο.
Στις σχέσεις του, ο Τοξότης επηρεάζεται από το παράδειγμα του Πατέρα. Χρειάζεται κοντά του συντρόφους στις''αντρικές'' του δραστηριότητες (έστω κι αν πρόκειται για Τοξοτίνα!). Συντρόφους για περιπέτεια, για κυνήγι, για πόλεμο, για πνευματώδη συμπόσια, για αθλήματα, κτλ.
***
Η γυναίκα Τοξότης, μεγαλώνει σε ένα σύμπαν του οποίου κέντρο είναι ο Πατέρας της. Παίρνει μεγάλες δόσεις αρρενωπότητας από εκείνον- κόρη του μπαμπά. Για την Μητέρα της αισθάνεται συμπάθεια/συμπόνοια, όπως και για όλα τα θηλυκά του κόσμου. Παραμένει όμως, πάντα γυναίκα και ξέρει ποιά είναι η βιολογική θέση της. Γύρω από αυτό βιώνει μια πάλη. Κατά βάθος φοβάται οτι δεν είναι όσο θηλυκή όσο θα μπορούσε (αν ήθελε) και φοβάται οτι οι άντρες ίσως την παρεξηγούν.
Οι άντρες δεν ξέρουν τι να περιμένουν από αυτήν. Χάνουν το ρόλο τους, την αρσενική τους πρωτοβουλία. Εκείνη έλκει το άλλο φύλο (και τα δύο φύλα γενικώς!) χάρη στην ορμητική σεξουαλική της αύρα, όμως κατά βάθος δεν θέλει να την αντιμετωπίζουν σαν ''μηχανή του σεξ''. Επειδή οι άντρες την πλησιάζουν μαγεμένοι από τη σεξουαλική πληθωρικότητά της, φτάνει κάποτε στο σημείο να τους μισεί, θεωρώντας οτι θέλουν από τις γυναίκες μόνο το σέξ. (Εδώ αφυπνίζεται η φεμινίστρια, αμαζόνα Τοξότης, που διεκδικεί για το φύλο της όλα τα προνόμια που παραδοσιακά δίνονται στους άντρες.)
Διαπρέπει λοιπόν στο σέξ. Δοκιμάζει τα πάντα, αποκτά πείρα σε σεξουαλικές πρακτικές που θεωρούνται ταμπού για μια γυναίκα. Η Τοξότης δεν φοβάται τους χαρακτηρισμούς για τον έκλυτο ερωτικό βίο της- το μότο της είναι: ''ό,τι μπορεί να κάνει ένας άντρας, μπορεί να το κάνει και μια γυναίκα.''
Κι αν το σέξ είναι σημαντικός τομέας στις σχέσεις της, πάνω απ'όλα μετράει όμως η ικανότητα διανοητικής δοσοληψίας με ένα σύντροφο. Η Τοξότης (ασχέτως παιδείας ή πτυχίων) είναι εκπλητικά εγκεφαλική.
(Όχι όμως με τον τρόπο της Διδύμου. Η εγκεφαλικότητα της Διδύμου ξεκινά από το ευφυολόγημα και την αστραφτερή ατάκα και φτάνει ώς το παιγνιώδες, εφευρετικό λεκτικό πυροτέχνημα, που αντισταθμίζει την έλλειψη βαθυστόχαστων επιχειρημάτων.)
Η Τοξότης δεν αναλώνεται σε εξυπνακισμούς, δεν μεταπηδά από το ένα άκρο στο άλλο, αλλά κυνηγά τηνσταθερή ουσία, το τελικό συμπέρασμα, το παγιωμένο απόσταγμα, το φιλοσοφικό αξίωμα. Χρησιμοποιεί απλή και λιτή γλώσσα και μέσω αυτής αγγίζει τα υψηλότερα των νοημάτων. Ξεχωρίζει για το εύστροφο, γρήγορο στην επεξεργασία πληροφοριών, μυαλό της. Δεν θέλει πολλές επεξηγήσεις κι αναλύσεις: έχει ήδη την γενική εικόνα, χάρη στην ταχύτατη αντίληψή της.
***
Ο άνδρας Τοξότης, αντίστοιχα, μεγαλώνει επηρεασμένος από το πατρικό πρότυπο. Θέλει να γίνει ένας επιτυχημένος επαγγελματίας και πνευματώδης παρέα για τον κύκλο του, ωστόσο δεν πιστεύει οτι θα μπορέσει ποτέ να φτάσει στο επίπεδο του Πατέρα. Συχνά ο νεαρός Τοξότης αναζητά τον εύκολο δρόμο της καταξίωσης, ποντάροντας στην τύχη και στην προσωπική του γοητεία. Εν ολίγοις, προσπαθεί να ξεπεράσει τον θεοποιημένο Πατέρα, κάνοντας το λιγότερο δυνατό κόπο. Έτσι, κυνηγώντας την ευκαιρία, ο Τοξότης μπορεί να βρεθεί οικονομικά εξαρτώμενος από έναν φίλο ή μια γυναίκα...
Στις ερωτικές του σχέσεις, ο Τοξότης αισθάνεται κάπως ανίκανος να συμβιβάσει την ρομαντική σχέση με το παθιασμένο σέξ. Ίσως είναι ενοχικός με την σεξουαλικότητά του, ίσως έχει μέτρια σεξουαλική ζωή με τη σύντροφό του, επειδή φοβάται να της μιλήσει για τις πιο εξτρίμ φαντασιώσεις του. Στις ελεύθερες σχέσεις όπου μπορεί να κάνει άφοβα πράξη τα οργιαστικά σεξουαλικά του σενάρια, λειτουργεί πιο καλά. Μπορεί να αγαπά την Α γυναίκα, αλλά να κάνει σεξ με την Β ερωμένη.
Η προσέγγιση του Τοξότη στον έρωτα και το σεξ, τον κάνει ακατάλληλο για μια παραδοσιακού τύπου σχέση. Μπορεί να αποφεύγει τις σχέσεις σε όλη του τη ζωή, αφού βαριέται να παριστάνει τον ''ρομαντικό εραστή''-οπότε περνά όλη την ημέρα του διασκεδάζοντας με αντροπαρέες και αφήνει χώρο στις γυναίκες μόνο για εφήμερες σεξουαλικές συνευρέσεις. Ακόμα κι αν μια σχέση γίνει σημαντική γι'αυτόν, οι φίλοι πάντα θα καταναλώνουν μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητας. Συχνά μπορούν να παρερμηνευθεί η σεξουαλικότητά του γι'αυτό το λόγο: αισθάνεται πιο άνετα με την αντρική συντροφιά.
Ο Τοξότης είναι ειλικρινές άτομο, σε σημείο ωμότητας και αγένειας. Ο ίδιος αναρωτιέται γιατί ορισμένα άτομα εξαφανίζονται από τη ζωή του ξαφνικά- δεν μπορεί να καταλάβει. Ο Τοξότης ρίχνει γροθιές με τη γλώσσα- του ξεφεύγουν εύκολα χαρακτηρισμοί και λόγια που δημιουργούν άβολες συνθήκες και σοκ. Μεγαλώνοντας μαθαίνει να είναι πιο ποιοτικός στις επικοινωνίες του- σίγουρα η συνύπαρξη με μια γυναίκα μπορεί να μετατρέψει τις άγαρμπες εκδηλώσεις του, σε λεπτό, ψυχαγωγικό χιούμορ.
πηγη:http://astrovroxi.blogspot.se/